Przecież wiadomo, że nie mogłam nie napisać o szparagach. Przecież sezon w pełni i jeszcze przez około trzy tygodnie będą nas kusiły ze straganów swoimi łebkami.

O czosnku niedźwiedzim wiedziałam że istnieje, ale aż do zeszłego roku był dla mnie mityczną rośliną. Nawet nie wiedziałam jak wygląda i jeśli widziałam go kiedyś wiosną w lecie, na pewno myślałam że to konwalie, bo jego liście do złudzenia przypominają konwaliowe.

Nawet teraz jak spojrzę na to zdjęcie, nabieram wielkiego smaka na camemberciaka. Jeśli na kogoś nie działa ten obraz to albo jest weganinem, albo nie cierpi serów, albo nie toleruje laktozy. W pierwszym przypadku to jego wybór, w dwóch pozostałych mogą pojawić się katusze. Zresztą nie będę oszukiwać i powiem od razu, jak doszedł do mnie ten przepis.

Na zapowiedź takiego śniadania siostra B. nie pozostała obojętna. Od razu zaanonsowała swoje przybycie w okolicach godziny ósmej rano, przed rozpoczęciem pracy. Zadanie miała tylko jedno – zakupić po drodze ciabatty na wagę w piekarni Zaborowskich na Limanowskiego.